Category Archives: Wydarzenia

Laureatami XIII edycji lokalnego konkursu prawa rzymskiego na naszym Wydziale zostali:

Laureatami XIII edycji (AD 2015) lokalnego konkursu prawa rzymskiego na naszym Wydziale zostali:

Laureaci będą reprezentować UAM w finale etapu ogólnopolskiego, który odbędzie się w dniu 1 czerwca 2015 toku (poniedziałek) w Poznaniu.

Trójka laureatów pokonała pozostałą piątkę finalistów, którymi byli: Krystian Binkofski, Filip Bęczkowski, Piotr Szachow, Dominika Błaszak oraz Marta Adamska.

***

Serdecznie od wzięcia udziału w konkursie prawa rzymskiego, organizowanym na naszym Uniwersytecie już po raz siódmy przez po raz siódmy na przez Koło Naukowe Prawa Rzymskiego „Bona Fides” oraz Europejskie Stowarzyszenie Studentów Prawa ELSA Poznań .

Konkurs adresowany jest do studentów I roku prawa.

Eliminacje etapu lokalnego odbędą się w poniedziałek 18 maja 2015 roku o godzinie 11:00 w sali Eta w CIN. Zadaniem uczestników polega na rozwiązaniu testu wielokrotnego wyboru, w którym zakres pytań pokrywa się z zakresem pytań egzaminacyjnych.
Eliminacje wyłaniają ósemkę finalistów etapu lokalnego. 

Finał etapu lokalnego odbędzie się 21 maja 2015 roku (czwartek) w CIN. Godzina i sala zostanie podana przez organizatorów.

Ósemka finalistów etapu lokalnego uzyskuje zwolnienie z kazusu na egzaminie (na tych samych zasadach co student, który uzyskał ocenę 4.5 lub 5.0 w ramach konwersatorium) lub możliwość zadawania egzaminu ustnego. Trójka laureatów etapu lokalnego awansuje do etapu krajowego oraz może skorzystać ze zwolnienia z egzaminu z prawa rzymskiego z oceną 5.0, 4.5 albo 4.0 (w zależności od poziomu finału).

Ogólnopolski finał konkursu prawa rzymskiego odbędzie się w tym roku w Poznaniu na naszym Uniwersytecie w dniu 1 czerwca 2015 toku (poniedziałek).

Regulamin etapu lokalnego konkursu znajdą Państwo TUTAJ.

Ogłoszenie o ogólnopolskim konkursie prawa rzymskiego znajdą Państwo TUTAJ.

Zapraszamy!

W roku akademickim 2014/2015 finał VI edycji międzynarodowego Konkursu „Prawo rzymskie a świat współczesny” odbędzie się we poniedziałek, 1 czerwca 2015 roku w Poznaniu.

Do finału wiodą dwie ścieżki:

a) poprzez eliminacje w lokalnym konkursie w danym ośrodku akademickim

b) poprzez zgłoszenie indywidualne – napisanie pracy konkursowej

Zgłoszenia laureatów konkursów z prawa rzymskiego, organizowanych na wydziałach prawa w Polsce, przekazują organizatorzy konkursów lokalnych do 29 maja 2015 roku pocztą elektroniczną za poświadczeniem wyświetlenia.

UWAGA!

Indywidualne zgłoszenia do finału VI edycji konkursu w postaci pracy konkursowej należy przesłać do 4 maja 2015 roku pocztą elektroniczną w formacie Word za poświadczeniem wyświetlenia. Zgłoszenie zawiera również: imię i nazwisko uczestnika konkursu, wydział prawa i rok, na którym studiuje, adres poczty elektronicznej właściwy do korespondencji.

Kwalifikacji do wzięcia udziału w międzynarodowym finale dokona komisja, którą w VI edycji Konkursu stanowi Komitet Konkursowy. Wyniki kwalifikacji komisja ogłasza do 18 maja 2015 roku na wskazane przez uczestników adresy poczty elektronicznej za poświadczeniem wyświetlenia.

Praca konkursowa o objętości nie większej niż 35’000 znaków (ze spacjami), zawierająca wykaz źródeł prawnych i pozaprawnych, a także bibliografię albo przypisy, może być napisana na jeden z następujących tematów:

***

Finał ogólnopolski (Poznań, 1 czerwca 2015 roku, CIN) – Informacje organizacyjne

Uczestnicy przyjeżdżają na koszt własny. Rejestracja finalistów po przyjeździe do Poznania będzie prowadzona tylko na podstawie ważnej legitymacji studenckiej. Początek rejestracji o godzinie 10:15.

Finał rozpoczyna się o godzinie 11:00. Jest on publiczny. Organizatorzy zastrzegają sobie prawo do rejestracji elektronicznej, która może być później wykorzystana w informowaniu o konkursie.

W pierwszym etapie finału uczestnicy indywidualnie odpowiadają ustnie na dwa wylosowane pytania. Udzielanych niezwłocznie po losowaniu odpowiedzi słucha komisja, powołana przez Komitet Konkursowy. W toku całego Konkursu komisja wyznacza jednakowe dla wszystkich limity czasowe na odpowiedź, ale też na przygotowanie się do niej. Oceny odpowiedzi komisja dokonuje na posiedzeniu tajnym.

W drugim etapie nie więcej niż dwunastu najlepszych uczestników finału przedstawia argumentację w ramach sporu, którego podstawą jest kazus losowany przez pary uczestników. W danej parze losowanie dotyczyć będzie także strony, którą uczestnik reprezentuje w ramach sporu. Udzielanych odpowiedzi słucha komisja, która oceny dokonuje na posiedzeniu tajnym.

W trzecim etapie finału czterech najwyżej ocenionych uczestników otrzyma do indywidualnego rozwiązania ten sam kazus.

Wyniki konkursu ogłasza się ustnie po zakończeniu trzeciego etapu oraz na stronach:

Natomiast we wszelkich sprawach związanych z konkursem można się kontaktować z organizatorami drogą elektroniczną – adres: konkursprawarzymskiego@gmail.com

Zalecana literatura obejmuje:

a) W. Dajczak, T. Giaro, F. Longchamps de Bérier, Prawo rzymskie. U podstaw prawa prywatnego, wyd. 2, Warszawa 2014;

b) H. Kupiszewski, Prawo rzymskie a współczesność, wydanie 1, Warszawa 1988 albo wydanie 2, Kraków 2013 – rozdziały II, VI i VIII.

NAGRODA GŁÓWNA to sześciodniowy wyjazd do Rzymu dla laureatów Konkursu. 

Liczbę laureatów (nie większą niż trzech) wskazuje komisja konkursowa. 

Decyzje komisji w sprawie nagród są ostateczne i nie podlega kontroli sądowej.

Więcej informacji o konkursie na stronie http://www.konkursprawarzymskiego.pl/

W dniach 12-14 grudnia 2014 roku po raz drugi odbyło się seminarium naukowe poświęcone tematowi „Prawo a język”. Tegoroczne obrady zostały zorganizowane przez Koło Naukowe Prawa Rzymskiego „Bona Fides” we współpracy z Kołem Naukowym Europejskiej Kultury Prawnej działającym na Uniwersytecie Wrocławskim, zaś miejscem spotkania była Świdnica.

Uczestnicy, wśród których znaleźli się także studenci Uniwersytetu Jagiellońskiego, rozważali zakres znaczeniowy pojęcia „szkoda” w różnych kręgach kulturowych i porządkach prawnych.

Obrady, które moderowane były przez prof. Wojciecha Dajczaka, prof. Rafała Wojciechowskiego oraz przez dr. Petra Dostalika (Uniwersytet Palackiego w Ołomuńcu, Czechy), prowadzone były w pięciu panelach. Pierwszy z nich poświęcony był państwom romańskim (Francja, Hiszpania, Meksyk), drugi krajom germańskim (Niemcy, Austria, Szwajcaria), w trzecim omówione zostały państwa słowiańskie (Polska, Czechy, Rosja), następnie zaprezentowane zostały USA, Szkocja Holandia oraz RPA, w ostatnim zaś poruszane były kwestie związane z regulacjami obowiązującymi w Indiach oraz w Chinach. Rozwiązania te zostały następnie skonfrontowane z postanowieniami Draft Common Frame of Reference (projektu Wspólnej Ramy Odniesienia). Celem tego powstałego z inicjatywy Komisji Europejskiej dokumentu była próba znalezienia ogólnych, wspólnych dla większości europejskich państw zasad prawa zobowiązań. Regulacje w nim zawarte składać się miały na dodatkowy system prawny, według którego strony mogłyby ułożyć swój stosunek zobowiązaniowy. Idei tej nie udało się zrealizować, lecz postanowienia tego projektu stanowią cenny materiał porównawczy w badaniach komparatystycznych. 

Zaprezentowane wystąpienia i towarzysząca im żywa dyskusja pozwoliły na sformułowanie kilku wniosków. 

Pierwszy z nich dotyczy wspólnego zakresu znaczeniowego pojęcia „szkoda”. W mowie potocznej powszechnie używa się tego słowa dla określenia pewnej straty, ubytku. W językach prawniczych pod pojęciem szkody zgodnie rozumie się pewien rzeczywisty uszczerbek majątkowy (damnum emergens). Znaczne odmienności pojawiają się jednakże przy kwalifikacji utraconych korzyści (lucrum cessans) – przykładowo we Francji stanowią one szkodę prawnie relewantną, lecz w Austrii znajdują się co do zasady poza jej zakresem. Jeszcze większe różnice ujawniają się przy rozważaniu kwestii naprawienia tzw. szkody moralnej, krzywdy. Zdecydowanie najszerszą definicję szkody przyjęto w Draft Common Frame of Reference, gdzie uznano za nią każdy rodzaj szkodliwego, niekorzystnego rezultatu. W tym pojęciu mieszczą się zatem nie tylko szkody niematerialne lecz także np. szkody pośrednie.

Zwrócono również uwagę na wspólną dla omawianych państw tendencję do rozszerzenia rozumienia pojęcia szkody. Zjawisku temu sprzyja fakt, iż niewielu prawodawców zdecydowało się na wprowadzenie legalnej definicji tego słowa. Doktryna i orzecznictwo, na bazie zaistniałych stanów faktycznych, wskazują m.in. na występowanie szkód kolektywnych, poniesionych przez wyróżnioną grupę osób (np. konsumentów), szkód w środowisku, czy też szkód polegających na utracie spodziewanych przyszłych korzyści.

Uczestnicy seminarium zastanawiali się także, czy językowe rozbieżności można zastąpić wprowadzeniem jednego, uniwersalnego lub wspólnego dla chociażby jakiejś grupy państw słowa. Mimo iż dostrzeżono dwa wspólne źródła współcześnie używanych słów, a mianowicie łacińskie damnum (francuskie dommage, hiszpańskie daño, angielskie dammage) oraz praindoeuropejskie skaith (starogemańskie scado, niemieckie Schaden, niderlandzkie schade, czeskie škoda, polskie szkoda), jednoznacznie stwierdzono, że osiągnięcie tego rezultatu jest niemożliwe. Kwestia jest ważna nie tylko dla integrujących się państw europejskich, lecz przede wszystkim dla krajów, w których liczba języków urzędowych jest znaczna – takich jak RPA (11) czy Indie (23). W tym świetle coraz większą doniosłość zajmuje praca tłumacza, który dokonując przekładu musi ostrożnie dobierać słowa. W samym bowiem języku angielskim istnieje co najmniej siedem prawniczych określeń na poszczególne rodzaje szkody.

Niestety ograniczony czas seminarium nie pozwolił na omówienie zakresu znaczeniowego pojęć takich jak zobowiązanie solidarne, umowa oraz umowa wzajemna – będą one stanowić oś debaty podczas przyszłych spotkań z cyklu „Prawo a język”.